Sumarfrí 3

Jæja já, þá erum við komin heim eftir 2 vikur í hjólhýsi. Margt búið að ske. Fórum fyrst norður og gistum (samkvæmt hefðinni) fyrstu nóttina á Blönduósi. Og næsta dag komið á Kópasker í BONGÓBLÍÐU. Og brúðkaupsdagurinn heppnaðist fullkomlega. Ég vorkenndi aumingja prestinum. Hann var í sínum jakkafötum og utanyfir var hann í hempunni. Hitinn var um 25 gráður,glampandi sól inn um gluggana og svitinn lak í stríðum straumi niður andlit hans.

En brúðarhjónin voru hæst ánægð með daginn. Hvað það mættu margir og hvað fólk var ánægt. Sunnan fólkið fékk þá að vita hvernig logn er.

Og eins og svo oft áður þá lenti bóndinn í því að vera eitthvað tengdur matnum. Það má ekki vera neitt ættarmót, og núna brúðkaup, þá er hann beðinn um að vera "kokkur", eða að standa við grillið. Þetta getur verið svolítið þreytandi .  En hann hefur víst gaman af þessu.

Við vorum á Kópaskeri í um 5 daga og allan tímann vorum við í 20-28 gráðu hita og mér tókst að brenna, gleymdi að bera á mig sólarvörn. Sem betur fer var ég með aloa vera áburð og var hann óspart notaður.

Á 6. degi fórum við austur og var það svolítið mikið sjokk að fara úr 25 gráðum niður í 11 gráður, í þoku og súld. En allan tímann sem við vorum fyrir austan var þoka, smá rigning en enn minni sól. Vorum á Neistaflugi í ár og varð ég fyrir miklum vonbrigðum með það í ár. Var auglýst að það yrði tívolí en það voru nokkrir hoppukastalar, enginn turn eða bollar. Og í brekkusöngnum var brennan búin á undan öllu öðru, átti að standa allt kvöldið. Bætti ekki úr skák að það kom dempa í restina og við ákváðum þá að labba upp á tjaldstæði þegar Ný dönsk kom á svið. Flugeldasýningin átti að byrja 11 en byrjaði rúmlega hálftíma seinna.

En það er eitt sem stendur þó uppúr eins og ALLTAF og það er brunaslönguboltinn. Hann svíkur aldrei. Í ár var það Buff og Brján sem spiluðu og Gunni og Felix, eins og alltaf, spiluðu með. Og smá tíma fengu þeir liðstyrk frá Rúnari Frey, leikara, og ég hef ekki heyrt Selmu Björns hlæja jafn dátt. Það urðu ansi margir blautir, fleiri heldur enn fótboltakapparnir, því markverðirnir voru ósparir að sprauta yfir áhorfendur. Við mikinn fögnuð þeirra, á gríns.

Lögðum heim á leið á mánudeginum og gistum við í Skaftafelli síðustu nóttina. Á þriðjudeginum komum við svo heim og kláruðum að ganga frá öllu og þrifum hjólhýsið en við þurftum að skila því á miðvikudeginum. Og þegar bóndinn var búinn að skila því, pantaði hann það aftur fyrir næsta ár, hann ætlar sko að fara eitthvað um næstu verslunarmannahelgi.

Það var dýrmætur farmur með okkur þegar við komum heim. Sko, fyrir utan okkur og börnin. Á Kópaskeri fékk bóndinn gamla klukku eftir frænda hans og nafna. Eru miklar minningar tengdar þessari klukku. Við þurfum að fara með hana til úrsmiðs til að kanna hvort hægt sé að koma henni í gang og að koma fyrir gleri á klukkuhurðinni. Auk þess fékk hann Nýja testamentið frá 1903.         Og hjá mömmu á Neskaupsstað náði ég loksinsí tarínuna mína sem ég erfði eftir afa og ömmu, foreldra pabba. Er þetta eini gripurinn sem er til síðan þau giftu sig, fyrir um 80-85 árum.